از لنز « واید » استفاده کنید

اینکه در انتخاب همسر چقدر و با چه کیفیتی باید نظرات خانواده را لحاظ کرد ، سوالی است که خیلی ها دنبال جوابش می گردند.
این سوال مهمی است که در انتخاب همسر ، چقدر باید به خانواده بها داد ؟ برای جواب دادن به این سوال ، شما باید نظام ارزشی خانواده تان را بشناسید و آن را نقد کنید . به این معنی که نکات مثبتش را تایید کنید اما زیر بار باورهای منفی آن نروید . در این مورد ، یادتان باشد که فردیت شما خیلی مهم تر از خانواده تان است ؛ یعنی 70 درصد ، ملاک های فردی شما مهم است و 30 درصد ملاک های خانوادگی . مثل همین زیبایی ، شما نمی توانید برای مادرتان توضیح بدهید که این دختر یا این پسر جذاب است ؛ چون ملزم به این است که خیلی چیزها را برای مادرتان باز کنید که شدنی نیست ، خلاصه اینکه باید با دید بازتری همه افراد موثر خانواده را در انتخابتان شرکت بدهید.

تو تنها نیستی
بحث های متنوعی وجود دارد که به طور مثال ، مادر شما خودش چطور دختری بوده ، چطور همسری بوده ، چطوری مادری کرده برای بچه ها و ... بعضی مادرها واقعا به بهانه مادری به خودشان اجازه می دهند زندگی بچه را تخریب کنند ؛ البته فکر می کنند دارند او را نجات می دهند ! من حرفم این است که فردیت خیلی مهم تر است اما ساده کسی است که فکر کند ازدواج اتفاقی است که او را خوشبخت می کند حتی اگر خانواده اش را داغان کند . این 30 درصد واقعا مهم است ، نه فقط در انتخاب که در ادامه زندگی . بعضی ها جنبه فقدان همین 30 درصد حمایت را ندارند . یعنی وقتی 30 درصد حمایت را از خانواده ها نمی گیرند رفتار کسی را می کنند که 100 درصد زندگی اش را از دست داده ؛ البته در خانواده های ما معمولا طوری رفتار می شود که انگار 90 درصد خانواده مهم است که این هم اشتباه است . کما اینکه این همه ازدواج شده و سطح رضایت خانواده ها هم بالا بوده اما شما می بینید دو تا آدم هیچ ارتباطی به هم ندارند و خوشبخت نیستند .

سلیقه ات را می دانند
بحث جنبه فردی و جمعی است ؛ یعنی من الان رفتم و ازدواج کردم ولی خانواده ام ایراد گرفتند ، من چطور باید این را مدیریت کنم ؟ باید به مواردی که خانواده می گویند دقت کرد ؛ مثلا می گویند این دختر به نظر ما خوشگل نیست ، بنده می گویم برای من جذاب است ، بعد اینها می گویند تو دو ماه است با او آشنا شده ای اما ما تو را می شناسیم و سلیقه های تو را دیده ایم . خانواده ام بر اساس شناختی که از من دارند به من می گویند تو زیبایی خیلی برایت مهم تر از این چیزی است که الان داری نشان می دهی . این حرف را باید گوش کرد ؛ چون خاصیت عشق این است که ممکن است آدم را واقعا برای یک مدت کور کند . در واقع خانواده نگران آن دختر هم هست که پس فردا در زندگی با من نوعی دچار مشکل نشود . این انتقاد فرق دارد با اینکه بگوید دوست دارم عروس اولم که خوشگل است ، دومی هم خوشگل باشد . این فقط سلیقه پدر و مادر است و نباید ملاک قرارش بدهیم .

واکنش ها را نمی دانی
خیلی از پسرهای ما که می خواهند سراغ دخترها بروند تقریبا نمی دانند که خانواده شان چه واکنشی نسبت به دختری که خودشان پسندیده اند نشان خواهند داد . دوست دارند فکر کنند که کسی را که من پسندیده ام خانواده ام هم حمایت می کند . اما واقعیتش این است که خانواده ها معیارهای خودشان را دارند . حتی اگر از خانواده تان خیالتان راحت است ، باز هم کمی شک کنید . ببینید خانواده تان چه برخورد و واکنشی نشان می دهند . مامان وابسته زیراب دختر را می زند یا یک پدر وابسته از ترس اینکه دخترش از خانه اش نرود زیراب داماد را می زند . اینها را من کی می فهمم ؟ در رابطه دو نفره مان هیچ وقت نمی فهمم بلکه در فضای سه نفره می فهمم چه اتفاقی افتاده . نکته این است که باید ببینم خانواده ام چه چیزهایی در طرفم می بینند که من اصلا نمی بینم . همزمان سعی کنید خودتان را از دید خانواده او هم ببینید . گاهی بنده که اعتماد به نفس دارم ، موقعیت اجتماعی خوبی دارم و تحصیلکرده هستم ، وارد خانواده ای می شوم که هیچ کدام از اینها را برای خودش ارزش نمی داند .

تا حرف نگفته باشند
باید سعی کنید و حتما فضای گفت وگو در دیدار اول ایجاد شود . یعنی اگر صدبار من درباره فلان دختر صحبت بکنم به این اندازه که خانواده ام یک بار او را ببینند ، فایده ندارد . خودتان هم حتما خانواده او را ببینید ، برخورد خواهرها را ببینید .
گفت وگو بعضی چیزها را معلوم می کند . این خیلی مهم است که ما ببینیم خانواده آنها چه نگاهی به زندگی دارند و چه نقش اجتماعی ای برای عروس یا داماد قائل هستند . چون بعضی خانواده ها عروس را در حد یک کلفت در خانه می دانند ، بعضی ها هم عروس را از دختر خانه شان با ارزش تر می گیرند اما ممکن است من جنبه این را نداشته باشم که از دختر خانه بهتر دیده بشوم . بعضی ها داماد را نور چشمی خودشان می دانند . بعضی ها هم داماد را کسی می دانندکه غریبه است و آمده تا ارث و میراث آنها را بخورد . من از اول اینها را نمی دانم فقط باید خودم بروم معاشرت کنم و بفهمم چه نگاهی به من می شود .
منبع: هفته نامه فرهنگی - اجتماعی جوانان / همشهری شماره